Iemand met dementie merkt elke dag dat hij (of zij) minder kan, onthoudt en herkent. Langzaam maar zeker verliest hij grip op het leven. Dat zorgt er voor dat hij angstig en onzeker kan worden. Daarom is het belangrijk om fijne momenten te creëren die iemand met dementie een gevoel van rust en vertrouwen geeft.

Reminiscentie, het ophalen van oude herinneringen

Er is veel onderzoek gedaan naar manieren om mensen met dementie fijne momenten te laten beleven. Een van die manieren is reminiscentie, het ophalen van oude herinneringen. Want het onthouden van nu wordt steeds minder, maar ze weten vaak nog veel van toen. Vooral in de eerste fase van dementie kunnen mensen nog ontzettend veel vertellen over vroeger.

Voordelen van reminiscentie:

• Herinneringen ophalen zorgt ervoor dat het geheugen wordt gestimuleerd.Door te praten over bepaalde gebeurtenissen komen ook andere herinneringen naar boven. (Hoe mooi is dat? Er komen herinneringen bij in plaats van dat ze verdwijnen!)
• Het feit dat mensen zich nog zo veel kunnen herinneren geeft zelfvertrouwen en vergroot hun gevoel van eigenwaarde.
• Het is voor mensen met dementie de enige manier om hun identiteit te bewaren en te laten zien wie ze zijn.
• Het geeft het leven (weer) zin. Door terug te blikken op hun leven kunnen mensen zien wat ze allemaal hebben gedaan en wat dat heeft betekend. Ondanks alle verliezen van de laatste tijd is hun leven ontzettend waardevol (geweest).

“Dementie wist beetje bij beetje iemands levensgeschiedenis uit, maar door er keer op keer over te vertellen, kan dat moment worden uitgesteld.” (uit ‘Levensalbum’ van Buijssen en Fiddelaers-Jaspers)

Positieve én negatieve herinneringen

Tijdens het ophalen van herinneringen kunnen allerlei gebeurtenissen opnieuw worden beleefd, ook de vervelende. Dit kan pijn en verdriet met zich meebrengen, maar door het te vertellen kan het ook een andere betekenis krijgen. Want een moeilijke periode kan door een reactie als: ‘Wat knap dat je je er zo doorheen hebt geslagen!’ een positief gevoel opleveren.

Levensboek of levensalbum

Al deze herinneringen kunnen samen met foto’s en plaatjes van vroeger worden vastgelegd in een levensboek of levensalbum. Zeker als de dementie vordert dit een sterk middel om het geheugen te helpen. De dementerende oudere kan zelf zijn eigen verhaal keer op keer lezen, maar het kan ook fijn zijn in het contact met zijn naasten. Door het levensboek erbij te pakken is er altijd een gespreksonderwerp.

“Een levensboek reikt thema’s en tips aan voor gesprekken die zowel de oudere als de naaste zinvol en plezierig vinden.” (uit ‘Levensalbum’ van Buijssen en Fiddelaers-Jaspers)

Als laatste kan een levensboek ook worden gebruikt wanneer iemand op een gegeven moment naar een instelling moet. Hij kan dan meestal niet meer vertellen wie hij is en wat hij prettig vindt, maar de informatie uit het boek biedt zorgpersoneel de mogelijkheid om de oudere beter te leren kennen.

Bent u na het lezen van deze tekst geïnteresseerd geraakt in het maken van een levensboek voor uzelf of uw naaste en heeft u daar nog vragen over of zou u daar hulp bij kunnen gebruiken?

Neem dan contact met mij op! Bel me op 06-531 565 47 of mail naar albada.sandberg@gmail.com